Mar 03, 2022 . 3 min leestijd
Nadat in april 2020 de betalingstermijnen van grote ondernemingen naar hun KMO-leveranciers toe al werd ingeperkt tot maximum 60 dagen, wordt dit vanaf 1 februari 2022 de algemene regel in B2B transacties.
Dat geeft bedrijven een extra wapen om te waken over hun cashflow en zich te beschermen tegen slechte betalers.
De ‘Wet Betalingsachterstand’ dateert van 2 augustus 2002. Deze bepaalt dat de normale betalingstermijn in B2B handelstransacties 30 dagen bedraagt. Deze termijn kon ook vóór de inwerkingtreding van de recente aanpassingen contractueel tot maximaal 60 dagen worden verlengd.
Door te spelen met verdere contractuele bepalingen kon deze termijn de facto echter voorbij de 60 dagen worden gerokken. Daar gebruikte men ‘klassiek’ 2 middelen voor.
Enerzijds door te ‘spelen’ met de factuurdatum: door te bedingen dat deze in de tijd zou worden opgeschoven, en daarop volgend een betaaltermijn van 60 dagen te voorzien, kon men de wettelijk voorziene maximum termijn uitrekken.
Daarnaast voorzag de wet ook nog de mogelijkheid voor de klant om een periode van maximaal 30 dagen met de leverancier overeen te komen om de goederen of diensten op conformiteit te controleren. De betalingstermijn startte dan pas nadat deze termijn verstreken is. Ook dat droeg natuurlijk bij tot het (nodeloos) rekken van betalingstermijnen.
Door de aanpassing aan de wet van 14/8/2021, die ingaat vanaf 1/2/2022 kunnen beide ‘manupilaties’ niet meer contractueel worden bedongen.
De nieuwe regelgeving stelt dat klant/schuldenaar uiterlijk op het moment van levering van de goederen of prestatie van de diensten aan de leverancier/schuldeiser alle informatie moet ter beschikking stellen om een factuur te kunnen uitreiken. Dit met de bedoeling het mogelijk te maken voor de leverancier om de factuur ‘onverwijld’ op te stellen en te versturen naar de klant. De wettelijk voorziene vervaltermijn van de factuur van maximum 60 dagen start vanaf factuurdatum of datum van levering van goederen/diensten. Hiervan kan men contractueel niet meer afwijken.
Daarnaast voorziet de wet nu dat een eventuele verificatietermijn integraal deel uitmaakt van deze wettelijke maximale 60-dagentermijn. Daardoor kan de vervaldatum dus niet langer verder in de tijd worden opgeschoven.
Voorziet de overeenkomst een betalingstermijn van meer dan 60 dagen of een ‘niet geldig’ beding dat de betalingstermijn verlengt, dan wordt de termijn bij wet automatisch ingekort tot 30 dagen.
De wetswijziging zorgt inderdaad ook voor een betere afdwingbaarheid van de betalingstermijn.
Naast de ‘klassieke’ verwijlintresten bij laattijdige betaling (8% voor het eerste semester 2022) wordt er nu bijkomend een forfaitair bedrag van € 40,00 voorzien. Hierdoor kunnen ook bij kleinere factuurbedragen de administratiekosten van aanmaningen e.d. tenminste gedeeltelijk worden gerecupereerd.
De B2B betalingstermijnen worden door de wetswijziging vanaf 1/2/2022 strikter berekend en in alle gevallen beperkt tot 60 dagen na factuurdatum of datum van levering van goederen of diensten.
Daarnaast heeft de wet ook extra wapen in de bestrijding van de betalingsachterstand voorzien in de vorm van een forfaitaire vergoeiding van €40,00 bovenop de verwijlintresten.
Schrijf je in voor de 2-wekelijkse nieuwsbrief en ontvang een handig overzichtje in je mailbox met exclusieve aanbiedingen en tips.
2530 views